صنعت سینما در کنار جذابیت‌هایی که به بیننده عرضه می‌‌کند، عوارضی جانبی هم دارد. به‌طور مثال، وقتی که تصویر هنرپیشه‌ای در حال سیگار کشیدن روی پرده سینما می‌افتد، تماشاگران سیگاری هم در همان لحظه به هوس نیکوتین می‌افتند.

هنگامی که روی پرده سینما صحنه‌ای نشان داده می‌شود که در آن هنرپیشه‌ای سیگار می‌کشد، افراد سیگاری حاضر در بین تماشاگران هم ناخودآگاه دست به سوی پاکت سیگار خود می‌برند. این، نتیجه پژوهشی در کالج آمریکائی به نام دارتماوت Dartmouth است.

سرپرستان تیم پژوهشی این کالج برای ۱۷ فرد سیگاری و ۱۷ غیرسیگاری، بخشی ۱۰ دقیقه‌ای از فیلمی را پخش کردند که در آن هنرپیشه‌ها مرتب در حال سیگار کشیدن هستند. پژوهشگران قصد داشتند با استفاده از دستگاه "ام‌‌آرآی" واکنش‌های مغزی این افراد را حین تماشای فیلم بررسی کنند.

توجه دیگر آن‌ها در انتخاب فیلم این بود که تعداد صحنه‌هایی که در آن سیگار کشیده می‌شود با نماهای بدون سیگار یکسان باشند. داوطلبان در عین حال نمی‌دانستند که موضوع مورد بررسی، سیگار است.

برای ترک سیگار باید چه کرد؟

هنگام پخش صحنه‌ای که هنرپیشه در آن سیگار می‌کشد، فعالیت همان بخش از مغز تشدید می‌شود که مرکز تصمیم‌گیری در افراد سیگاری برای آتش‌زدن سیگار است. دانشمندان توانسته‌اند از روی حرکت تکراری دست در حین سیگار کشیدن تشخیص دهند کدام بخش مغز در زمان انجام این حرکت فعال می‌شود.

نتایج این پژوهش تأئیدی بر تحقیق‌های گذشته در این زمینه بود. در جریان این پژوهش‌ها معلوم شده بود که میل افراد سیگاری به روشن کردن سیگار پس از دیدن نمایی که در آن سیگار کشیده می‌شود، بالا می‌رود. اما هنگام دیدن فیلمی بدون سیگار، این اتفاق نمی‌افتد.

دیلن واگنر، یکی از پژوهشگران کالج دارتماوت به افرادی که قصد ترک سیگار را دارند، توصیه می‌کند که روابط خود با افراد سیگاری را کمتر کنند و تمام وسايل مربوط به سیگار کشیدن را دور بریزند. اما متأسفانه کمتر کسی به این فکر می‌کند که بایستی از دیدن فیلم‌هایی نیز پرهیز کرد که در آنها صحنه‌هایی از سیگارکشیدن وجود دارند.

AZ/MDM 

حدود ده تا بیست درصد جمعیت کشورهای غربی با مشکل بازگشت غیرعادی محتویات و اسید معده به مری (رفلاکس معده) روبرویند که با سوزش معده همراه و در میان مردم به ترش کردن معروف است. مصرف غذاهای بیش از حد چرب، نوشیدنی های گاز دار یا سیگار کشیدن می تواند در بروز چنین مشکلی موثر باشند.این مسئله در افراد مسن بالای شصت یا هفتاد سال به شکل جدی تری خود را نشان می دهد. دکتر جان لیفام و همکارانش در بیمارستان نیوپورت بیچ کالیفرنیای آمریکا موفق به طراحی دستگاهی شده اند که در رفع این مشکل یا حداقل کمتر شدن آن، موثر است. حلقه ای مغناطیسی از جنس تیتانیوم که به تقویت حلقه عضلانی مری کمک می کند و بدین ترتیب یکی از علل شایع در ترش کردن های مزمن را تا حدی زیادی از بین می برد و از بازگشت غذا به مری جلوگیری می کند.

دکتر لیفام در این باره می گوید: “این یک دریچه یکطرفه است که موقع بلعیدن باز می شود و بلافاصله دوباره بسته می شود و از بازگشت مواد بلعیده شده به مری جلوگیری می کند. دلیل رفلاکس معده بخاطر ضعیف بودن دریچه مری است.”حلقه مغناطیسی در دهانه مری کار گذاشته می شود. این حلقه، ماهیچه های ضعیف را تقویت می کند تا در عین انعطاف پذیری تنها در زمان عبور غذا باز شوند. مشکل بلعیدن غذا یکی از تاثیرات معمول جانبی آن است که معمولا در اثر گذر زمان حل می شود.دکتر لیفام و همکارانش به تازگی نتایج مطالعات خود بر روی صد بیمار را در مجله پزشکی «نیو اینگلند» منتشر کرده اند. وضعیت همه این افراد علیرغم استفاده از داروی ضد اسید طی ده سال گذشته بدتر شده بود ولی بعد از استفاده از این وسیله میزان اسید موجود در گلویشان تا حد زیادی کاهش پیدا کرده است.یکی از بیمارانی که این روش درمانی را تجربه کرده می گوید: “سرعت خوردن شما را پایین می آورد و هیچ آسیبی هم به شما وارد نمی کند و اصلا وجودش را احساس نمی کنید”.

پزشکها این حلقه را در عرض کمتر از یک ساعت طی یک عمل جراحی ساده درون شکم بیمار کار می گذارند و بیمار همان روز عمل از بیمارستان مرخص می شود. اگر به هر دلیلی وسیله کارگذاشته شده موثر نبود و مشکل بلعیدن غذا همچنان ادامه پیدا کرد، خیلی ساده می توان آنرا از شکم خارج و اوضاع را بصورت اولیه بازگرداند.

2013 euronews

تحقیقی تازه نشان می‌دهد که کمبود حرکت از میزان اسپرم‌ مردان می‌کاهد. کسی که در هفته حداقل ۲۰ ساعت تلویزیون تماشا می‌کند، دارای اسپرم کمتری است. اما ورزش زیاد باعث تولید بیشتر اسپرم‌ می‌شود.تا کنون عواملی که منجر به کاهش اسپرم می‌شدند، شناخته شده بودند: سیگار کشیدن، اضافه وزن، تغذیه‌ی غلط، یا حتی دمای بالا در بیضه‌ها.حال تیمی بین‌المللی از پژوهشگران دانشگاه روچستر (Rochester) در نیویورک یک عامل دیگر را نیز کشف کرده است و آن تماشا کردن زیاد تلویزیون است. پژوهش گروه از سال ۲۰۰۹ تا سال ۲۰۱۰ به طول انجامید.
دانشمندان برای انجام این پژوهش حدود ۱۹۰ مرد بین ۱۸ تا ۲۲ سال را در دو موضوع از طریق پرسش‌نامه مورد بررسی قرار دادند. سوال اول این بود که آنها در سه ماه اخیر به چه اندازه ورزش کرده بودند و سوال دوم اینکه چه مدت زمانی تلویزیون تماشا کرده بودند. علاوه بر این آنها میزان تراکم، حرکت، تعداد و فرم اسپرم‌های تولیدشده توسط این افراد را نیز مورد بررسی قرار دادند.

ورزش، عاملی مثبت در تولید اسپرم

همانند پژوهش‌های قبلی، یکی از نتایج این بررسی آن بود که ورزش تاثیری مثبت بر روی تولید اسپرم‌ دارد. مردانی که در هفته بیش از ۱۵ ساعت تحرک دارند، حدود ۷۳٪ بیشتر از مردانی که تحرکشان در هفته کمتر از ۵ ساعت بوده، اسپرم دارند. زمانی که تعداد اسپرم‌ها در هر میلی‌لیتر کمتر از ۲۰ میلیون باشد، نشانه‌ی کمبود اسپرم است.
این تاثیر در رابطه با تماشا کردن تلویزیون برعکس است. پژوهشگران در سایت نشریه‌ی علمی British Journal of Sport Medicine می‌نویسند مردانی که در هفته بیش از ۲۰ ساعت تلویزیون تماشا می‌کردند، ۴۴ درصد میزان اسپرم کمتری نسبت به مردانی که به ندرت یا اصلا تلویزیون نگاه نمی‌کردند، داشتند. یکی دیگر از عواقب نشستن و تماشای تلویزیون به مدت زمان طولانی آن است که در هنگام نشستن، دمای بیضه‌‌ها بالا می‌‌‌رود و همین امر از تولید اسپرم می‌کاهد.

نقش عوامل دیگری همچون سیگار و تغدیه ناسالم

اما با این حال، این دانشمندان به نتایج تحقیق خود اطمینان کامل ندارند. یک دلیل آن است که نمی‌توان با یقین کامل گفت که شرکت‌کنندگان داده‌های مربوط به مدت زمان تماشای تلویزیون یا ورزش را درست اعلام کرده باشند. افزون بر این، نمی‌توان با قاطعیت گفت که کاهش تعداد اسپرم‌ صرفا به دلیل تماشای زیاد تلویزیون بوده است. دلایل دیگری همچون سیگار کشیدن و یا تغذیه نادرست نیز می‌توانند در این میان نقش داشته باشند.
با وجود این نتایج، تحقیقات پژوهشگران یک نتیجه‌ی آرام‌بخشی نیز برای مردان به همراه داشته است. تمام مردانی که در این پژوهش شرکت کرده و دچار کمبود تولید اسپرم بودند، از نظر قابلیت تولیدمثل مشکلی نداشته‌اند.

24.02.2013

DG